โอ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | โอ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | oo |
ราชบัณฑิตยสภา | o | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔoː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
โอ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
โอ
- ชื่อปลาทะเลขนาดใหญ่หลายชนิดในวงศ์ Thunnidae อยู่เป็นฝูง ห่างฝั่ง รูปร่างเพรียวคล้ายกระสวย บริเวณฐานครีบหูมีกลุ่มเกล็ดเล็ก ๆ ครีบหางเว้าลึก เช่น โอหม้อ หรือ โอดำ (Thunnus tonggol) โอลาย (Euthynnus affinis)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 甌 (MC 'uw); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩋᩰ (โอ) หรือ ᩒ (โอ), ภาษาลาว ໂອ (โอ); เทียบภาษามอญ အော (โอ)
คำนาม[แก้ไข]
โอ
- ภาชนะเครื่องเขินอย่างหนึ่งสำหรับใส่ของ รูปคล้ายขัน มีขนาดต่าง ๆ, ต่อมาได้อนุโลมเรียกขันเคลือบทรงสูงว่า ขันโอ
- ถ้วยโถโอชาม
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
เลียนเสียงธรรมชาติ
คำอุทาน[แก้ไข]
โอ
รากศัพท์ 5[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ o (“ชื่อเรียกอักษร O”)
คำนาม[แก้ไข]
โอ
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
- (อักษรละตินพื้นฐาน): เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี เอช/เฮช ไอ เจ เค แอล เอ็ม เอ็น โอ พี คิว อาร์ เอส ที ยู วี ดับเบิลยู/ดับบลิว เอกซ์/เอ็กซ์ วาย แซด/ซี
รากศัพท์ 6[แก้ไข]
ตัดมาจาก โอเค, จากภาษาอังกฤษ OK (“ตกลง”) ย่อมาจาก all correct (“ครบถ้วนถูกต้อง”)
คำกริยา[แก้ไข]
โอ
คำอุทาน[แก้ไข]
โอ
- เห็นด้วย, ตกลง
ภาษากฺ๋อง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔo/
คำนาม[แก้ไข]
โอ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/oː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เลียนเสียงธรรมชาติ
- คำอุทานภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/m
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย:ผลไม้
- ภาษาไทย:ปลา
- ภาษาไทย:ชื่อตัวอักษรละติน
- ศัพท์ภาษากฺ๋องที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษากฺ๋อง
- คำนามภาษากฺ๋อง