ຄວາມເອື້ອເຟື້ອ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ຄວາມ (ความ) + ເອື້ອເຟື້ອ (เอื้อเฟื้อ)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰuːə̯m˧˥.ʔɯːə̯˥˨.fɯːə̯˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰuːə̯m˩˨.ʔɯːə̯˧˦.fɯːə̯˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ຄວາມ-ເອື້ອ-ເຟື້ອ
- สัมผัส: -ɯːə̯
คำนาม[แก้ไข]
ຄວາມເອື້ອເຟື້ອ • (ความเอื้อเฟื้อ)
- คำอาการนามของ ເອື້ອເຟື້ອ (เอื้อเฟื้อ)