ຍືນ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.ɟɯːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ยืน, ภาษาคำเมือง ᨿᩨ᩠ᨶ (ยืน), ภาษาไทดำ ꪥꪳꪙ (ยึน), ภาษาไทใหญ่ ယိုၼ်း (ยึ๊น), ภาษาไทใต้คง ᥕᥪᥢᥰ (ยื๊น, “ยาว, นาน”); ร่วมรากกับ ຢືນ (อยืน, “ตั้งอยู่”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ɲɯːn˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ɲɯːn˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ຍືນ
- สัมผัส: -ɯːn
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ຍືນ • (ยืน) (คำอาการนาม ຄວາມຍືນ)
- ยืน (ยาวนาน)
คำพ้องความ[แก้ไข]
นาน
การใช้[แก้ไข]
ระวังสับสนกับ ຢືນ (อยืน) ซึ่งหมายความว่า เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้น