ບົ່ນ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาลาว[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บ่น, ภาษาเขิน ᨷᩪ᩵ᩁ (บู่ร), ภาษาไทลื้อ ᦢᦳᧃᧈ (บุ่น)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ບົ່ນ (บ็่น) (คำอาการนาม ການບົ່ນ)

  1. (สกรรม) บ่น
  2. (อกรรม) ทำให้รำคาญ (ใช้แก่เสียง), กวนใจ
  3. (อกรรม) กระสับกระส่าย, เสียงดัง (ใช้แก่คน)

คำพ้องความ[แก้ไข]