ຜົວ

ดูเพิ่ม: ຜິວ และ ຜີວ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰuəᴬ, จากจีนยุคกลาง 夫 (MC pju); ร่วมเชื้อสายกับไทย ผัว, คำเมือง ᨹ᩠ᩅᩫ (ผ‍ว็), เขิน ᨹ᩠ᩅᩫ (ผ‍ว็), ไทลื้อ ᦷᦕ (โผ), ไทดำ ꪠꪺ (ฝัว), ไทใหญ่ ၽူဝ် (ผูว), ไทใต้คง ᥚᥨᥝᥴ (โผ๋ว)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰuːə̯˩(˧)]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰuːə̯˥˧˧]
• การแบ่งพยางค์: ຜົວ
• สัมผัส: -uːə̯

คำนาม

ຜົວ • (ผ็ว) (คำลักษณนาม ຄົນ)

1. ผัว, สามี