ມ້າ

ดูเพิ่ม: ມາ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *maːꟲ, จากจีนยุคกลาง 馬 (MC maeX); ร่วมเชื้อสายกับไทย ม้า, คำเมือง ᨾ᩶ᩣ (ม้า), ไทลื้อ ᦙᦱᧉ (ม้า), ไทขาว ꪣꪱꫂ, ไทใหญ่ မႃႉ (ม๎า), ไทใต้คง ᥛᥣᥳ (ม๎า), อาหม 𑜉𑜠 (มะ), 𑜉𑜡 (มา) หรือ 𑜉𑜡𑜠 (มาะ), จ้วง max

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [maː˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [maː˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ມ້າ
• สัมผัส: -aː

คำนาม

ມ້າ • (ม้า) (คำลักษณนาม ໂຕ)

1. ม้า

คำพ้องความ

(ม้า):

• ດຸລົກ (ดุล็ก)
• ຕຸລົງ (ตุล็ง)
• ພາຊີ (พาซี)
• ໄມ (ไม)
• ວາຊີ (วาซี)
• ເວຄິ (เวคิ)
• ເວຄິນ (เวคิน)
• ເວຄີ (เวคี)
• ສິນທຸວາ (สินทุวา)
• ແສະ (แสะ)
• ໂສ (โส)
• ຫະຍະ (หะยะ)
• ໄຫ (ไห)
• ອັດສະ (อัดสะ)
• ອັດສະວະ (อัดสะวะ)
• ອາຊາ (อาซา)

ดูเพิ่ม

• ມະນີກາຍ (มะนีกาย)
• ມະນີກາບ (มะนีกาบ)
• ມະເມຍ (มะเมย)
• ສິນທົບ (สินท็บ)
• ອັດສະດອນ (อัดสะดอน)