ສິນ

ภาษาลาว

รากศัพท์ 1

จากภาษาจีนยุคกลาง 錢 (MC d͡ziᴇn, “เงินตรา”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สิน, ภาษาคำเมือง ᩈᩥ᩠ᨶ (สิน), ภาษาไทลื้อ ᦉᦲᧃ (สีน), ภาษาไทใหญ่ သိၼ် (สิน)

คำนาม

ສິນ • (สิน)

1. สิน (เงิน, ทรัพย์)

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ສິນ • (สิน) (คำอาการนาม ການສິນ)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ສີນ (สีน)