ຮ່ວນ

ดูเพิ่ม: ຮວນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ร่วน, คำเมือง ᩁ᩠ᩅ᩵ᩁ (รว่ร), เขิน ᩁ᩠ᩅ᩵ᩁ (รว่ร), ไทลื้อ ᦷᦣᧃᧈ (โฮ่น), ไทใหญ่ ႁူၼ်ႈ (หู้น)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [huːə̯n˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [huːə̯n˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ຮ່ວນ
• สัมผัส: -uːə̯n

คำคุณศัพท์

ຮ່ວນ • (ฮ่วน) (คำอาการนาม ຄວາມຮ່ວນ)

1. ซึ่งมีเสียงก้องสะเทือนไกล ใช้แก่เสียงฟ้าร้อง