ເງິນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋɯənᴬ⁴, จากจีนเก่า 銀 (OC *ŋrɯn), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *ŋul ~ (d-)ŋur; ร่วมเชื้อสายกับไทย เงิน, คำเมือง ᨦᩮᩥ᩠ᨶ (เงิน), ไทลื้อ ᦇᦹᧃ (งืน), ไทดำ ꪹꪉꪷꪙ (เงํน), ไทขาว ꪉꪳꪙ, ไทใหญ่ ငိုၼ်း (งึ๊น), ไทใต้คง ᥒᥫᥢᥰ (เง๊อ̂น), พ่าเก ငိုꩫ် (งึน์), อาหม 𑜂𑜢𑜤𑜃𑜫 (งึน์), ปู้อี nganz, จ้วง ngaenz, แสก แญ๊น

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ŋɤn˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ŋɤn˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ເງິນ
• สัมผัส: -ɤn

คำนาม

ເງິນ • (เงิน)

1. เงิน (โลหะ)

   คำพ้องความ: ຫິລັນ (หิลัน)

2. เงิน (สิ่งแลกเปลี่ยน)

ลูกคำ

• ກະເປົາເງິນ (กะเป็าเงิน)
• ເງິນເດືອນ (เงินเดือน)
• ເງິນຕາ (เงินตา)
• ເງິນສົດ (เงินส็ด)
• ເງິນອັດ (เงินอัด)
• ຫຼໍ່ເງິນກາ (หลํ่เงินกา)