ပိ
ดูเพิ่ม: ပ, ပို, ပိုဲ, ပိုး, ပီ, ပီး, ပီႇ, ပီႈ, ပီႊ, ပုံ, ပူ, ပူး, ပူႇ, ပူႈ, ပူႉ, ပဲ, ပႆ, ပႆႇ, และ ပႝ
ภาษามอญ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษามอญเก่า ပိ[1], จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *piʔ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาญัฮกุร ปีʔ, ภาษาเขมร បី (บี), ภาษาเวียดนาม ba
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เมียนมา) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɔeʔ/
- (ไทย) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɑeʔ/, /pɔeʔ/
เลข[แก้ไข]
ပိ (ปิ)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Jenny, Mathias (2001). A Short Introduction to the Mon Language.