ပဵၼ်

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *m̩.pelᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เป็น, ภาษาลาว ເປັນ (เปัน), ภาษาคำเมือง ᨸᩮ᩠ᨶ (เปน), ภาษาเขิน ᨸᩮ᩠ᨶ (เปน), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧃ (ปีน), ภาษาไทใต้คง ᥙᥥᥢ (เปน), ภาษาอาหม 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง baenz, ภาษาแสก พั๊น

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ပဵၼ် (เปน) (คำอาการนาม လွင်ႈပဵၼ်)

  1. เป็น
  2. (อกรรม) เป็น (ไข้, โรค), ป่วย

คำประสม[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ပဵၼ် (เปน) (คำอาการนาม တၢင်းပဵၼ်)

  1. เป็นไปได้ที่จะทำให้เกิดขึ้น