ပၢၵ်ႇ

ดูเพิ่ม: ပၢက်

ภาษาไทใหญ่

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /paːk̚˩/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป่าก
• สัมผัส: -aːk̚

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *paːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ปาก, คำเมือง ᨸᩣ᩠ᨠ (ปา‍ก), ลาว ປາກ (ปาก), อาหม 𑜆𑜀𑜫 (ปก์), แสก ป̄าก

คำนาม

ပၢၵ်ႇ • (ป่าก)

1. ปาก (อวัยวะ)
2. ปากของช่องที่เปิดอยู่

คำกริยา

ပၢၵ်ႇ • (ป่าก) (คำอาการนาม လွင်ႈပၢၵ်ႇ)

1. พูด, บอก

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 百 (MC paek); ร่วมเชื้อสายกับลาว ປາກ (ปาก), ไทลื้อ ᦔᦱᧅ (ปาก), คำตี้ ပၢက်, จ้วง bak

เลข

ပၢၵ်ႇ • (ป่าก)

1. (หนึ่ง) ร้อย

คำพ้องความ

• လွႆႉ (ล๎อ̂ย)