ပၼ်

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *panᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปัน, ภาษาคำเมือง ᨸᩢ᩠ᨶ (ปัน), ภาษาลาว ປັນ (ปัน); เทียบภาษาจีนยุคกลาง 分 (MC pɨun, bɨun^H, “แบ่ง; แจกจ่าย”), 頒 (MC bɨun, pˠan, “มอบ; ให้”), 朌 (MC bɨun, pˠan, “แจกจ่าย”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pan˨˦/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ป๋ัน/

คำกริยา

ပၼ် • (ปัน) (คำอาการนาม လွင်ႈပၼ်)

1. ปัน, ให้

คำบุพบท

ပၼ် • (ปัน)

1. เพื่อ