ၸဝ်ႈႁဝ်း

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ၸဝ်ႈ (จ้ว, “เจ้า”) +‎ ႁဝ်း (ห๊ว, “เรา”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕaw˧˧˨.haw˥/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: จ̄+เ-า.ห๊+เ-า
• สัมผัส: -aw

คำสรรพนาม

ၸဝ်ႈႁဝ်း • (จ้วห๊ว)

1. คำเรียกผู้ที่มีบรรดาศักดิ์สูง ใช้เพื่อแสดงความเคารพ; ท่าน

   ၸဝ်ႈႁဝ်းဢၢပ်ႈပၼ်ၵဝ်ၶႃႈငိုၼ်းႁႃႈႁဵင်တၢၼ်ႇတီႈၶႃႈဢေႃႈ။

   จ้วห๊วอ้าปปันกวข้างึ๊นห้าเหงต่านตี้ข้าอ้อ̂.

   ท่านได้มอบเงินห้าพันตันไว้กับข้าพเจ้าขอรับ

การใช้

ควรใช้กับสงฆ์ မုၼ်ၸဝ်ႈ (มุนจ้ว) หรือเจ้า ถ้าเป็นคนธรรมดาควรเรียกคนนั้นว่า သူ (สู) หรือ သူၸဝ်ႈ (สูจ้ว)

คำพ้องความ

• ၸဝ်ႈႁဝ်းၶႃႈ (จ้วห๊วข้า)