ၸိုၼ်း
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชิน, ภาษาลาว ຊືນ (ซืน), ภาษาคำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาเขิน ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧃ (ชืน), ภาษาไทดำ ꪋꪳꪙ (จึ̱น), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕɯn˥/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /จ๊ืน/
- สัมผัส: -ɯn
คำนาม[แก้ไข]
ၸိုၼ်း • (จึ๊น)