ᦕᦱᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰaːꟲ¹, จากจีนเก่า 布 (OC *paːs); ร่วมเชื้อสายกับไทย ผ้า, คำเมือง ᨹ᩶ᩣ (ผ้า), ลาว ຜ້າ (ผ้า), ไทดำ ꪠ꫁ꪱ (ฝ้า), ไทใหญ่ ၽႃႈ (ผ้า), ไทใต้คง ᥚᥣᥲ (ผ้า), อ่ายตน ၸႃ (ผา), อาหม 𑜇𑜠 (ผะ), 𑜇𑜡 (ผา), 𑜇𑜨𑜠 (ผอ̂ะ), หรือ 𑜇𑜨𑜡 (ผอ̂า)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰaː˩˧/

คำนาม

ᦕᦱᧉ (ผ้า) (คำลักษณนาม ᦕᦹᧃ)

1. ผ้า