ᦘᦱᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *braːꟲ⁴; ร่วมเชื้อสายกับไทย พร้า, คำเมือง ᨻᩕ᩶ᩣ (พ‍ร้า) หรือ ᨽ᩶ᩣ (ภ้า), เขิน ᨻᩕ᩶ᩣ (พ‍ร้า) หรือ ᨽ᩶ᩣ (ภ้า), ลาว ພ້າ (พ้า), ไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า), ไทใต้คง ᥚᥣᥳ (ผ๎า), พ่าเก ၸႃ (ผา), อาหม 𑜇𑜠 (ผะ)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰaː˩/

คำนาม

ᦘᦱᧉ (ภ้า) (อักษรไทธรรม ᨽ᩶ᩣ, คำลักษณนาม ᦵᦏᧃᧈ)

1. พร้า, มีด

   ᦀᧁ ᦘᦱᧉ ᦶᦑᧂ

   เอา ภ้า แทง

   เอาพร้าแทง

   ᦟᧇ ᦘᦱᧉ ᦔᦱᧆ ᦊᦱᧂ

   ลับ ภ้า ปาด ห‍ยาง

   ลับพร้าปาดยาง