ᦙᧆ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *matᴰˢ⁴; ร่วมเชื้อสายกับไทย มัด, คำเมือง ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), เขิน ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ลาว ມັດ (มัด), ไทดำ ꪣꪰꪒ (มัด), ไทใหญ่ မတ်ႉ (มั๎ต), ไทใต้คง ᥛᥖ (มัต), พ่าเก မတ် (มต์), อาหม *𑜉𑜄𑜫 (*มต์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mat̚˧/

คำกริยา

ᦙᧆ (มัด) (อักษรไทธรรม ᨾᩢ᩠ᨯ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦙᧆ)

1. (สกรรม) มัด

ลูกคำ

มัด, ผูก

• ᦙᧆᦙᦹ (มัดมื)
• ᦵᦎᧅᦙᧆ (เตกมัด)
• ᦙᧆᦷᦉᧇ (มัดโสบ)
• ᦙᧆᦙᦸᧃ (มัดมอ̂น)
• ᦙᧆᦧᦸᧃ (มัดฃฺวอ̂น)

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

• ᦕᦳᧅᧈᦙᧆ (ผุ่กมัด)
• ᦊᦱᧂᦙᧆᦕᦳᧄ (หฺยางมัดผุม)
• ᦙᧆᦃᦱᦙᧆᦶᦃᧃ (มัดฃามัดแฃน)
• ᦉᦴᧈᦃᧁᧉᦙᧆᦧᦸᧃ (สู่เฃ้ามัดฃฺวอ̂น)

คำลักษณนาม

ᦙᧆ (มัด) (อักษรไทธรรม ᨾᩢ᩠ᨯ)

1. มัด