ᨪᩨ᩵
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาคำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทลื้อ ᦌᦹᧈ (ซื่), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪ (สื), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ᨪᩨ᩵ (ซื่)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาเขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทลื้อ ᦌᦹᧈ (ซื่), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪ (สื), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh