ᨳ᩠ᩅᩫ᩵
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาจีนยุคกลาง 豆 (MC dəuH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถั่ว, ภาษาคำเมือง ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่), ภาษาลาว ຖົ່ວ (ถ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦏᧈ (โถ่), ภาษาไทดำ ꪖ꪿ꪺ (ถั่ว), ภาษาไทใหญ่ ထူဝ်ႇ (ถู่ว)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰoː˨˨/
คำนาม[แก้ไข]
ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาจีนยุคกลาง 豆 (MC dəuH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถั่ว, ภาษาเขิน ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่), ภาษาลาว ຖົ່ວ (ถ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦏᧈ (โถ่), ภาษาไทดำ ꪖ꪿ꪺ (ถั่ว), ภาษาไทใหญ่ ထူဝ်ႇ (ถู่ว)
คำนาม[แก้ไข]
ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาเขิน
- คำนามภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีอักษรคู่และไม้เอก
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ไม่มี nod-alt