ᨸᩥ᩠᩶ᨦ

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษรและถอดเสียง) ปิ้ง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /piŋ˦˦ʔ/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *piːŋꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปิ้ง, ภาษาอีสาน ปิ้ง, ภาษาลาว ປີ້ງ (ปี้ง), ภาษาเขิน ᨸᩥ᩠᩶ᨦ (ปิ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧂᧉ (ปี้ง), ภาษาไทดำ ꪜꪲ꫁ꪉ (ปิ้ง), ภาษาไทใหญ่ ပိင်ႈ (ปิ้ง), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜂𑜫 (ปิง์)

คำกริยา

ᨸᩥ᩠᩶ᨦ (ปิ้ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩥ᩠᩶ᨦ)

1. (สกรรม) ปิ้ง

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

ᨸᩥ᩠᩶ᨦ (ปิ้ง) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᨸᩥ᩠᩶ᨦ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨸᩥ᩠᩶ᨦ)

1. กริบ, โดยสิ้นเชิง

   ᨯᩢ᩠ᨠᨸᩥ᩠᩶ᨦ

   ดักปิ้ง

   เงียบกริบ

อ้างอิง

• พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.