ᨺᩧ᩠ᨠ

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับไทย ฝึก, ลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), คำเมือง ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึ‍ก) หรือ ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิ‍ก), ไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ไทใต้คง ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก), อาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), จ้วง faek

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fɯk˧˧/

คำกริยา

ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึ‍ก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨺᩧ᩠ᨠ)

1. (อกรรม, สกรรม) ฝึก

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิ‍ก)

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับไทย ฝึก, ลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), เขิน ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึ‍ก), ไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ไทใต้คง ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก), อาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), จ้วง faek

คำกริยา

ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึ‍ก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨺᩧ᩠ᨠ)

1. (อกรรม, สกรรม) ฝึก