ᨺᩧ᩠ᨠ

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝึก, ภาษาลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), ภาษาคำเมือง ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก) หรือ ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ภาษาไทใต้คง ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), ภาษาจ้วง faek

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fɯk˧˧/

คำกริยา

ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨺᩧ᩠ᨠ)

1. (อกรรม, สกรรม) ฝึก

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิก)

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝึก, ภาษาลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), ภาษาเขิน ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ภาษาไทใต้คง ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), ภาษาจ้วง faek

คำกริยา

ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨺᩧ᩠ᨠ)

1. (อกรรม, สกรรม) ฝึก