ᨻᩱ᩶

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨻᩱ᩶ (ไพ้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦗᧉ (ไพ้), ภาษาไทใหญ่ ပႂ်ႉ (ใป๎), ภาษาพ่าเก ပၞ် (ใป), ภาษาอาหม 𑜆𑜧 (ปว์) หรือ 𑜆𑜨𑜧 (ปอ̂ว์)

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /paj˦˩/

คำกริยา

ᨻᩱ᩶ (ไพ้) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩱ᩶)

1. (อกรรม, สกรรม) รอ

คำพ้องความ

รอ

• ᨣᩬᨦ (คอง)
• ᨤᩭ (ฅอย)
• ᨳ᩶ᩣ (ถ้า)

 

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) ไพ้
• (ถอดเสียง) ไป๊

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /paj˦˥/

รากศัพท์ 1

คำนาม

ᨻᩱ᩶ (ไพ้)

1. สะใภ้

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᨻᩱ᩶ (ไพ้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦗᧉ (ไพ้), ภาษาไทใหญ่ ပႂ်ႉ (ใป๎), ภาษาพ่าเก ပၞ် (ใป), ภาษาอาหม 𑜆𑜧 (ปว์) หรือ 𑜆𑜨𑜧 (ปอ̂ว์)

คำกริยา

ᨻᩱ᩶ (ไพ้) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩱ᩶)

1. (อกรรม, สกรรม) รอ, คอย

คำพ้องความ

รอ

• ᨣᩬᨦ (คอง)
• ᨳ᩶ᩣ (ถ้า)
• ᨽᩬᨦᩉᩣ (ภองหา)

 

คำบุพบท

ᨻᩱ᩶ (ไพ้)

1. แวดล้อม

รากศัพท์ 3

คำบุพบท

ᨻᩱ᩶ (ไพ้)

1. ใกล้

รากศัพท์ 4

คำนาม

ᨻᩱ᩶ (ไพ้)

1. ด้านใต้, ทิศใต้

อ้างอิง

• พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.