ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) เยี่ยว
• (ถอดเสียง) เญี่ยว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *niəwᴮ, จากจีนยุคกลาง 尿 (MC newH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เยี่ยว, ลาว ຍ່ຽວ (ย่‍ยว), เขิน ᨿ᩠ᨿ᩵ᩴ (ย‍ย่ํ), ไทลื้อ ᦵᦍᧁᧈ (เย่ว), ไทดำ ꪹꪑꪸ꪿ꪫ (เญย่̂ว) หรือ ꪵꪙ꪿ꪫ (แน่ว), ไทขาว ꪵꪙꪫꫀ, ไทใหญ่ ယဵဝ်ႈ (เย้ว), อาหม 𑜊𑜢𑜈𑜫 (ยิว์), จ้วง nyouh, จ้วงแบบหนง nyuh, แสก หญู้

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɲiaw˦˨/

คำนาม

ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ (ย‍ย่ว)

1. เยี่ยว

คำกริยา

ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ (ย‍ย่ว) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ)

1. (สกรรม) เยี่ยว