ข้ามไปเนื้อหา

ᩁ᩠ᨿᨠ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาเขิน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *riəkᴰᴸ⁴; ร่วมเชื้อสายกับไทย เรียก, คำเมือง ᩁ᩠ᨿᨠ (ร‍ยก), อีสาน เฮียก, ลาว ຮຽກ (ฮ‍ยก), ไทลื้อ ᦵᦣᧅ (เฮก), ไทใหญ่ ႁဵၵ်ႈ (เห้ก), พ่าเก ꩭိက် (หิก์), อาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์), แสก เหร้ก

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ᩁ᩠ᨿᨠ (ร‍ยก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁ᩠ᨿᨠ)

  1. (สกรรม) เรียก

คำพ้องความ

[แก้ไข]
(เรียก):

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *riəkᴰᴸ⁴; ร่วมเชื้อสายกับไทย เรียก, เขิน ᩁ᩠ᨿᨠ (ร‍ยก), อีสาน เฮียก, ลาว ຮຽກ (ฮ‍ยก), ไทลื้อ ᦵᦣᧅ (เฮก), ไทใหญ่ ႁဵၵ်ႈ (เห้ก), พ่าเก ꩭိက် (หิก์), อาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์), แสก เหร้ก

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ᩁ᩠ᨿᨠ (ร‍ยก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁ᩠ᨿᨠ)

  1. (สกรรม) เรียก

คำพ้องความ

[แก้ไข]
(เรียก):