ᩁᩢ᩠ᨠ
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากมอญ-เขมรดั้งเดิม *r[a]k; ร่วมเชื้อสายกับไทย รัก, ลาว ຮັກ (ฮัก), อีสาน ฮัก, เขิน ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก), ไทใหญ่ ႁၵ်ႉ (หั๎ก), ไทใต้คง ᥞᥐ (หัก); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: ร่วมเชื้อสายกับเขมร រាក់ (ราก̍)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hak˦˥/
คำนาม
[แก้ไข]ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก)
คำกริยา
[แก้ไข]ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁᩢ᩠ᨠ หรือ ᨣᩤᩴᩁᩢ᩠ᨠ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩁᩢ᩠ᨠ)