ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลี้ยง, ภาษาลาว ລ້ຽງ (ล้ย͢ง), ภาษาคำเมือง ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᧂᧉ (เล้ง), ภาษาไทใหญ่ လဵင်ႉ (เล๎ง)
คำกริยา[แก้ไข]
ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *liəŋꟲ, จากภาษาจีนเก่า 養 (OC *laŋʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลี้ยง, ภาษาลาว ລ້ຽງ (ล้ย͢ง), ภาษาเขิน ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᧂᧉ (เล้ง), ภาษาไทใหญ่ လဵင်ႉ (เล๎ง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥒᥳ (เล๎ง), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜂𑜫 (ลิง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /liaŋ˦˥/
คำกริยา[แก้ไข]
ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ)
หมวดหมู่:
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำสกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ไม่มี nod-alt
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง