ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลี้ยง, ภาษาลาว ລ້ຽງ (ล้ย̂ง), ภาษาคำเมือง ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᧂᧉ (เล้ง), ภาษาไทใหญ่ လဵင်ႉ (เล๎ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /leːŋ˦˩/
คำกริยา[แก้ไข]
ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ)
คำประสม[แก้ไข]
- ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦᨹᩦ (ลย้งผี)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ถอดอักษรและถอดเสียง) เลี้ยง
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *liəŋꟲ, จากภาษาจีนเก่า 養 (OC *laŋʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลี้ยง, ภาษาลาว ລ້ຽງ (ล้ย̂ง), ภาษาเขิน ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᧂᧉ (เล้ง), ภาษาไทใหญ่ လဵင်ႉ (เล๎ง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥒᥳ (เล๎ง), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜂𑜫 (ลิง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /liaŋ˦˥/
คำกริยา[แก้ไข]
ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- ภาษาเขิน terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง