日本語

ภาษาจีน

			speech; language; dialect speech; language; dialect; tell to
ตัวเต็ม (日本語)		日本	語
ตัวย่อ (日本语)		日本	语

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): Rìběnyǔ

  (จู้อิน): ㄖˋ ㄅㄣˇ ㄩˇ

• กวางตุ้ง (Jyutping): jat⁶ bun² jyu⁵
• หมิ่นตะวันออก (BUC): nĭk-buōng-ngṳ̄

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: Rìběnyǔ [Phonetic: rìbényǔ]
    • จู้อิน: ㄖˋ ㄅㄣˇ ㄩˇ
    • ทงย่งพินอิน: Rìhběnyǔ
    • เวด-ไจลส์: Jih⁴-pên³-yü³
    • เยล: R̀-běn-yǔ
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: Ryhbeenyeu
    • พัลลาดีอุส: Жибэньюй (Žibɛnʹjuj)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /ʐ̩⁵¹ pən²¹⁴⁻³⁵ y²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กว่างโจว–ฮ่องกง)⁺
    • ยฺหวืดเพ็ง: jat⁶ bun² jyu⁵
    • เยล: yaht bún yúh
    • เพ็งยั้ม: jat⁹ bun² jy⁵
    • อักษรโรมันมณฑลกวางตุ้ง: yed⁶ bun² yu⁵
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /jɐt̚² puːn³⁵ jyː¹³/
• หมิ่นตะวันออก
  • (Fuzhou)
    • Bàng-uâ-cê: nĭk-buōng-ngṳ̄
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /nˡiʔ⁵⁻²¹ puoŋ³³⁻³⁵ ŋy³³/

คำวิสามานยนาม

日本語

1. ภาษาญี่ปุ่น

คำพ้องความ

• 日文 (Rìwén)
• 日語／日语 (Riyǔ)

การใช้

• 日本語／日本语 (Rìběnyǔ) มักใช้เฉพาะในบริบทภาษาศาสตร์ ในขณะที่ 日文 ใช้ในการเขียนและ 日語／日语 (Rìyǔ) ใช้ในการสนทนา