暝

暝	U+669D, 暝 CJK UNIFIED IDEOGRAPH-669D

ภาษาร่วม

อักษรจีน

暝 (รากคังซีที่ 72, 日+10, 14 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 日月日金 (ABAC), การป้อนสี่มุม 6708₀, การประกอบ ⿰日冥)

dark, obscure

ข้อมูลนี้ได้นำเข้าโดยบอต ซึ่งมีบางส่วนที่ต้องการแปลเป็นภาษาไทย กรุณาช่วยแปลข้อมูลดังกล่าว เสร็จแล้วให้นำป้ายนี้ออก

อ้างอิง

พจนานุกรมคังซี: หน้า 498 อักขระตัวที่ 37

พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 14083

พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 867 อักขระตัวที่ 15

พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก): เล่ม 2 หน้า 1531 อักขระตัวที่ 5

ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+669D

ภาษาจีน

ตัวย่อและตัวเต็ม		暝

การออกเสียง

จีนกลาง
(พินอิน): míng, mìng (ming², ming⁴)

(จู้อิน): ㄇㄧㄥˊ, ㄇㄧㄥˋ
กวางตุ้ง (Jyutping): ming⁶
หมิ่นเหนือ (KCR): mâng
หมิ่นตะวันออก (BUC): màng
หมิ่นใต้
(ฮกเกี้ยน, POJ): mî / mê / mêe

(แต้จิ๋ว, Peng'im): mê⁵

จีนกลาง
- (จีนมาตรฐาน, Mainland)⁺
  - พินอิน: míng
  - จู้อิน: ㄇㄧㄥˊ
  - ทงย่งพินอิน: míng
  - เวด-ไจลส์: ming²
  - เยล: míng
  - กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: ming
  - พัลลาดีอุส: мин (min)
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /miŋ³⁵/
- (จีนมาตรฐาน, Taiwan)⁺
  - พินอิน: mìng
  - จู้อิน: ㄇㄧㄥˋ
  - ทงย่งพินอิน: mìng
  - เวด-ไจลส์: ming⁴
  - เยล: mìng
  - กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: minq
  - พัลลาดีอุส: мин (min)
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /miŋ⁵¹/
กวางตุ้ง
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)
  - Jyutping: ming⁶
  - Yale: mihng
  - Cantonese Pinyin: ming⁶
  - Guangdong Romanization: ming⁶
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /mɪŋ²²/
หมิ่นเหนือ
- (Jian'ou)
  - Kienning Colloquial Romanized: mâng
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /maŋ³³/
หมิ่นตะวันออก
- (Fuzhou)
  - Bàng-uâ-cê: màng
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /maŋ⁵³/
หมิ่นใต้
- (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Taipei, Hsinchu, Lukang, Sanxia, Kinmen, Magong, Singapore)
  - Pe̍h-ōe-jī: mî
  - Tâi-lô: mî
  - Phofsit Daibuun: mii
  - สัทอักษรสากล (Xiamen, Quanzhou, Taipei, Lukang, Kinmen): /mĩ²⁴/
  - สัทอักษรสากล (Singapore): /mi²⁴/
- (Hokkien: Kaohsiung, Tainan, Taichung, Yilan)
  - Pe̍h-ōe-jī: mê
  - Tâi-lô: mê
  - Phofsit Daibuun: mee
  - สัทอักษรสากล (Kaohsiung): /mẽ²³/
  - สัทอักษรสากล (Tainan, Yilan): /mẽ²⁴/
- (Hokkien: Zhangzhou, Penang)
  - Pe̍h-ōe-jī: mêe
  - Tâi-lô: mêe
  - สัทอักษรสากล (Penang): /mɛ²³/
  - สัทอักษรสากล (Zhangzhou): /mɛ̃¹³/
- (แต้จิ๋ว)
  - Peng'im: mê⁵
  - Pe̍h-ōe-jī-like: mê
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /me⁵⁵/

จีนยุคกลาง: mengH

สัมผัส
อักขระ	暝
การออกเสียงที่	2/2
ต้นพยางค์ (聲)	明 (4)
ท้ายพยางค์ (韻)	青 (125)
วรรณยุกต์ (調)	Departing (H)
พยางค์เปิด/ปิด (開合)	Open
ส่วน (等)	IV
ฝ่านเชี่ย	莫定切
แบกซเตอร์	mengH
การสืบสร้าง
เจิ้งจาง ซ่างฟาง	/meŋ^H/
พาน อู้ยฺหวิน	/meŋ^H/
ซ่าว หรงเฟิน	/mɛŋ^H/
เอดวิน พุลลีย์แบลงก์	/mɛjŋ^H/
หลี่ หรง	/meŋ^H/
หวาง ลี่	/mieŋ^H/
เบอร์นาร์ด คาร์ลเกรน	/mieŋ^H/
แปลงเป็นจีนกลาง ที่คาดหมาย	mìng
แปลงเป็นกวางตุ้ง ที่คาดหมาย	ming⁶

จีนเก่า
(เจิ้งจาง): /*meːŋs/

ระบบเจิ้งจาง (2003)
อักขระ	暝
การออกเสียงที่	2/2
หมายเลข	9210
ส่วนประกอบ สัทศาสตร์	冥
กลุ่มสัมผัส	耕
กลุ่มย่อยสัมผัส	0
สัมผัสจีนยุคกลาง ที่สอดคล้อง	䒌
จีนเก่า	/*meːŋs/