竮

竮 U+7AEE, 竮 CJK UNIFIED IDEOGRAPH-7AEE ← 竭 [U+7AED] CJK Unified Ideographs 端 → [U+7AEF]

竮 U+2F95F, 竮 CJK COMPATIBILITY IDEOGRAPH-2F95F ← 𥪧 [U+2F95E] CJK Compatibility Ideographs Supplement 䈂 → [U+2F960]

ภาษาร่วม

อักษรจีน

竮 (รากคังซีที่ 117, 立+11, 14 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 卜廿尸廿廿 (YTSTT), การป้อนสี่มุม 0714₁, การประกอบ ⿰立屏)

อ้างอิง

• พจนานุกรมคังซี: หน้า 872 อักขระตัวที่ 30
• พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 25804
• พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 1303 อักขระตัวที่ 18
• พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก): เล่ม 4 หน้า 2715 อักขระตัวที่ 3
• ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+7AEE

ภาษาจีน

ตัวย่อและตัวเต็ม		竮

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): píng (ping²)

  (จู้อิน): ㄆㄧㄥˊ

• กวางตุ้ง (Jyutping): ping⁴

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: píng
    • จู้อิน: ㄆㄧㄥˊ
    • ทงย่งพินอิน: píng
    • เวด-ไจลส์: pʻing²
    • เยล: píng
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: pyng
    • พัลลาดีอุส: пин (pin)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /pʰiŋ³⁵/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กว่างโจว–ฮ่องกง)
    • ยฺหวืดเพ็ง: ping⁴
    • เยล: pìhng
    • เพ็งยั้ม: ping⁴
    • อักษรโรมันมณฑลกวางตุ้ง: ping⁴
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /pʰɪŋ²¹/

---

• จีนยุคกลาง: pheng, beng

สัมผัส
อักขระ	竮	竮
การออกเสียงที่	1/2	2/2
ต้นพยางค์ (聲)	滂 (2)	並 (3)
ท้ายพยางค์ (韻)	青 (125)	青 (125)
วรรณยุกต์ (調)	Level (Ø)	Level (Ø)
พยางค์เปิด/ปิด (開合)	Open	Open
ส่วน (等)	IV	IV
ฝ่านเชี่ย	普丁切	薄經切
แบกซเตอร์	pheng	beng
การสืบสร้าง
เจิ้งจาง ซ่างฟาง	/pʰeŋ/	/beŋ/
พาน อู้ยฺหวิน	/pʰeŋ/	/beŋ/
ซ่าว หรงเฟิน	/pʰɛŋ/	/bɛŋ/
เอดวิน พุลลีย์แบลงก์	/pʰɛjŋ/	/bɛjŋ/
หลี่ หรง	/pʰeŋ/	/beŋ/
หวาง ลี่	/pʰieŋ/	/bieŋ/
เบอร์นาร์ด คาร์ลเกรน	/pʰieŋ/	/bʱieŋ/
แปลงเป็นจีนกลาง ที่คาดหมาย	pīng	píng
แปลงเป็นกวางตุ้ง ที่คาดหมาย	ping1	ping4

• จีนเก่า

  (เจิ้งจาง): /*pʰeːŋ/, /*beːŋ/

ระบบเจิ้งจาง (2003)
อักขระ	竮	竮
การออกเสียงที่	1/2	2/2
หมายเลข	946	956
ส่วนประกอบ สัทศาสตร์	并	并
กลุ่มสัมผัส	耕	耕
กลุ่มย่อยสัมผัส	0	0
สัมผัสจีนยุคกลาง ที่สอดคล้อง	竮	瓶
จีนเก่า	/*pʰeːŋ/	/*beːŋ/