郊區

ภาษาจีน

		suburb	area; region; district area; region; district; small; distinguish; surname
ตัวเต็ม (郊區)		郊	區
ตัวย่อ (郊区)		郊	区

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): jiāoqū

  (จู้อิน): ㄐㄧㄠ ㄑㄩ

• กวางตุ้ง (ยฺหวืดเพ็ง): gaau¹ keoi¹
• หมิ่นใต้ (เปะอั่วจี): kau-khu / kau-khi

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: jiāoqū
    • จู้อิน: ㄐㄧㄠ ㄑㄩ
    • ทงย่งพินอิน: jiaocyu
    • เวด-ไจลส์: chiao¹-chʻü¹
    • เยล: jyāu-chyū
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: jiauchiu
    • พัลลาดีอุส: цзяоцюй (czjaocjuj)
    • IPA จีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕi̯ɑʊ̯⁵⁵ t͡ɕʰy⁵⁵/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กวางเจา–ฮ่องกง)⁺
    • ยฺหวืดเพ็ง: gaau¹ keoi¹
    • เยล: gāau kēui
    • พินอินกวางตุ้ง: gaau¹ koey¹
    • Guangdong Romanization: gao¹ kêu¹
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /kaːu̯⁵⁵ kʰɵy̯⁵⁵/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien: Quanzhou, General Taiwanese, Xiamen)
    • Pe̍h-ōe-jī: kau-khu
    • Tâi-lô: kau-khu
    • Phofsit Daibuun: kau'qw
    • IPA (Quanzhou): /kau³³ kʰu³³/
    • IPA (Xiamen): /kau⁴⁴⁻²² kʰu⁴⁴/
    • IPA (Taipei, Kaohsiung): /kau⁴⁴⁻³³ kʰu⁴⁴/
  • (Hokkien: Zhangzhou)
    • Pe̍h-ōe-jī: kau-khi
    • Tâi-lô: kau-khi
    • Phofsit Daibuun: kau'qy
    • IPA (Zhangzhou): /kau⁴⁴⁻²² kʰi⁴⁴/

คำนาม

郊區

1. ชานเมือง, พื้นที่รอบนอกเมือง

   我住在東京郊區。 [MSC, trad. and simp.]

   Wǒ zhù zài 東jīng jiāo區. [Pinyin]

   ฉันอาศัยอยู่ชานเมืองโตเกียว

   城市太吵，不如住在郊區。 [MSC, trad. and simp.]

   Chéngshì tài chǎo, bùrú zhù zài jiāo區. [Pinyin]

   ในเมืองวุ่นวายเกินไป สู้ไปอยู่ชานเมืองไม่ได้