ꤜꤝꤟꤤ꤭

ภาษากะยาตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษากะเหรี่ยงดั้งเดิม *lwiᴬ, จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับภาษากะเหรี่ยงสะกอ လွံၢ် (ลฺวี¹), ภาษากะเหรี่ยงโปตะวันตก လံ (ley); เทียบภาษากะเหรี่ยงปะโอ လစ်ꩻ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /lwi̤˧/

เลข

ꤜꤝꤟꤤ꤭ (ลว̤ี³)

1. (ꤞꤢꤧ~) สี่