consume

ภาษาอังกฤษ

สืบทอดจากอังกฤษกลาง consumen, จากฝรั่งเศสเก่า consumer, จากละติน cōnsūmere, cōnsūmō, จาก con- (“กับ, ด้วย”) +‎ sūmō (“เอา; กิน, ซื้อ”), จาก sub- +‎ emō (“ซื้อ, เอา”), รากศัพท์แรกสุดมาจากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₁em- (“เอา, แจกจ่าย”), อาจเกี่ยวข้องกับราก *nem- (“เอาหรือมีความยุติธรรมต่อผู้อื่น”)

consume (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม consumes, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล consuming, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล consumed)