educo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: educó and educò

Catalan[edit]

Verb[edit]

educo

  1. first-person singular present indicative of educar

Galician[edit]

Verb[edit]

educo

  1. first-person singular present indicative of educar

Italian[edit]

Etymology 1[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

educo

  1. first-person singular present indicative of educare

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /eˈdu.ko/
  • Rhymes: -uko
  • Hyphenation: e‧dù‧co

Verb[edit]

educo

  1. first-person singular present indicative of edurre

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

From ex- +‎ dūcō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

ēdūcō (present infinitive ēdūcere, perfect active ēdūxī, supine ēductum); third conjugation, irregular short imperative

  1. to lead, draw or take out, forth or away
    Synonyms: excipiō, ēiciō, exciō, exuō, extrahō
    Antonyms: intrōferō, īnserō, īnferō, īnsertō
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 1.431-432:
      [...] cum gentis adultōs
      ēdūcunt fētūs [...].
      [As in early summer…], when [bees] lead forth the full-grown offspring of the colony [...].
    • 405 CE, Jerome, Vulgate Exodus.20.2:
      Ego sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Aegypti, de domo servitutis.
      I am the LORD thy God, who has brought thee out of the land of Egypt, out of the house of bondage.
  2. to raise up; erect
Conjugation[edit]
   Conjugation of ēdūcō (third conjugation, irregular short imperative)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēdūcō ēdūcis ēdūcit ēdūcimus ēdūcitis ēdūcunt
imperfect ēdūcēbam ēdūcēbās ēdūcēbat ēdūcēbāmus ēdūcēbātis ēdūcēbant
future ēdūcam ēdūcēs ēdūcet ēdūcēmus ēdūcētis ēdūcent
perfect ēdūxī ēdūxistī ēdūxit ēdūximus ēdūxistis ēdūxērunt,
ēdūxēre
pluperfect ēdūxeram ēdūxerās ēdūxerat ēdūxerāmus ēdūxerātis ēdūxerant
future perfect ēdūxerō ēdūxeris ēdūxerit ēdūxerimus ēdūxeritis ēdūxerint
passive present ēdūcor ēdūceris,
ēdūcere
ēdūcitur ēdūcimur ēdūciminī ēdūcuntur
imperfect ēdūcēbar ēdūcēbāris,
ēdūcēbāre
ēdūcēbātur ēdūcēbāmur ēdūcēbāminī ēdūcēbantur
future ēdūcar ēdūcēris,
ēdūcēre
ēdūcētur ēdūcēmur ēdūcēminī ēdūcentur
perfect ēductus + present active indicative of sum
pluperfect ēductus + imperfect active indicative of sum
future perfect ēductus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēdūcam ēdūcās ēdūcat ēdūcāmus ēdūcātis ēdūcant
imperfect ēdūcerem ēdūcerēs ēdūceret ēdūcerēmus ēdūcerētis ēdūcerent
perfect ēdūxerim ēdūxerīs ēdūxerit ēdūxerīmus ēdūxerītis ēdūxerint
pluperfect ēdūxissem ēdūxissēs ēdūxisset ēdūxissēmus ēdūxissētis ēdūxissent
passive present ēdūcar ēdūcāris,
ēdūcāre
ēdūcātur ēdūcāmur ēdūcāminī ēdūcantur
imperfect ēdūcerer ēdūcerēris,
ēdūcerēre
ēdūcerētur ēdūcerēmur ēdūcerēminī ēdūcerentur
perfect ēductus + present active subjunctive of sum
pluperfect ēductus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēdūc,
ēdūce
ēdūcite
future ēdūcitō ēdūcitō ēdūcitōte ēdūcuntō
passive present ēdūcere ēdūciminī
future ēdūcitor ēdūcitor ēdūcuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēdūcere ēdūxisse ēductūrum esse ēdūcī ēductum esse ēductum īrī
participles ēdūcēns ēductūrus ēductus ēdūcendus,
ēdūcundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ēdūcendī ēdūcendō ēdūcendum ēdūcendō ēductum ēductū
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • English: educe
  • Italian: educere, edurre
  • Portuguese: eduzir
  • Sicilian: edùciri
  • Spanish: educir

Etymology 2[edit]

From ex- +‎ dux.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

ēducō (present infinitive ēducāre, perfect active ēducāvī, supine ēducātum); first conjugation

  1. to bring up, rear
  2. to educate, train
    Synonyms: doceō, discō, īnstruō, ērudiō, ēdoceō, magistrō, imbuō, fingō
  3. to produce
Conjugation[edit]
   Conjugation of ēducō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēducō ēducās ēducat ēducāmus ēducātis ēducant
imperfect ēducābam ēducābās ēducābat ēducābāmus ēducābātis ēducābant
future ēducābō ēducābis ēducābit ēducābimus ēducābitis ēducābunt
perfect ēducāvī ēducāvistī ēducāvit ēducāvimus ēducāvistis ēducāvērunt,
ēducāvēre
pluperfect ēducāveram ēducāverās ēducāverat ēducāverāmus ēducāverātis ēducāverant
future perfect ēducāverō ēducāveris ēducāverit ēducāverimus ēducāveritis ēducāverint
passive present ēducor ēducāris,
ēducāre
ēducātur ēducāmur ēducāminī ēducantur
imperfect ēducābar ēducābāris,
ēducābāre
ēducābātur ēducābāmur ēducābāminī ēducābantur
future ēducābor ēducāberis,
ēducābere
ēducābitur ēducābimur ēducābiminī ēducābuntur
perfect ēducātus + present active indicative of sum
pluperfect ēducātus + imperfect active indicative of sum
future perfect ēducātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēducem ēducēs ēducet ēducēmus ēducētis ēducent
imperfect ēducārem ēducārēs ēducāret ēducārēmus ēducārētis ēducārent
perfect ēducāverim ēducāverīs ēducāverit ēducāverīmus ēducāverītis ēducāverint
pluperfect ēducāvissem ēducāvissēs ēducāvisset ēducāvissēmus ēducāvissētis ēducāvissent
passive present ēducer ēducēris,
ēducēre
ēducētur ēducēmur ēducēminī ēducentur
imperfect ēducārer ēducārēris,
ēducārēre
ēducārētur ēducārēmur ēducārēminī ēducārentur
perfect ēducātus + present active subjunctive of sum
pluperfect ēducātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēducā ēducāte
future ēducātō ēducātō ēducātōte ēducantō
passive present ēducāre ēducāminī
future ēducātor ēducātor ēducantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēducāre ēducāvisse ēducātūrum esse ēducārī ēducātum esse ēducātum īrī
participles ēducāns ēducātūrus ēducātus ēducandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ēducandī ēducandō ēducandum ēducandō ēducātum ēducātū
Derived terms[edit]
Descendants[edit]

References[edit]

  • educo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • educo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • educo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to receive a liberal education: liberaliter, ingenue, bene educari
    • to draw one's sword (from the scabbard): gladium educere (e vagīna)
    • to lead the army to the fight: exercitum educere or producere in aciem
  • Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN
  • Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), Bern, München: Francke Verlag

Portuguese[edit]

Verb[edit]

educo

  1. first-person singular present indicative of educar

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /eˈduko/ [eˈð̞u.ko]
  • Rhymes: -uko
  • Syllabification: e‧du‧co

Verb[edit]

educo

  1. first-person singular present indicative of educar