flaut

ภาษานอร์เวย์แบบนือนอสก์

คำกริยา

flaut

1. อดีตกาล กาลของ flyta

ภาษานอร์เวย์แบบบุ๊กมอล

รากศัพท์ 1

คำคุณศัพท์

flaut

1. เพศกลาง เอกพจน์ของ flau

รากศัพท์ 2

คำกริยา

flaut

1. แม่แบบ:nb-fcon อดีตกาล กาลของ flyte

ภาษานอร์สเก่า

คำกริยา

flaut

1. บุรุษที่หนึ่ง/บุรุษที่สาม เอกพจน์ อดีตกาล มาลาบอกเล่า กรรตุวาจกของ fljóta

ภาษาฟรียูลี

คำนาม

flaut ช. (พหูพจน์ flauts)

1. ขลุ่ย; ฟลุต

ภาษาโรมาเนีย

รากศัพท์

ยืมมาจากอิตาลี flauto, จากอุตซิตาเก่า flaüt

คำนาม

flaut ก. (พหูพจน์ flaute)

1. ขลุ่ย; ฟลุต

การผันรูป

การผันรูปของ flaut

	เอกพจน์			พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ		ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ
กรรตุการก-กรรมการก	flaut	flautul		flaute	flautele
สัมพันธการก-สัมปทานการก	flaut	flautului		flaute	flautelor
สัมโพธนการก	flautule			flautelor

คำเกี่ยวข้อง

• flautist

ดูเพิ่ม

• fluier

อ่านเพิ่ม

• “flaut”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in โรมาเนีย), 2004–2025

ภาษาอุตซิตาเก่า

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่ามาจากการหลอมคำ flaujol (“flageolet”) + laüt (“lute”); โดยส่วนแรกอาจมาจาก ละตินตลาด *flabeolum (*ฟ๎ลาเบโอลุม, “ขลุ่ย”), จากละติน flabrum (ฟ๎ลาบ๎รุม)

คำนาม

flaut ญ. (พหูพจน์การกอ้อม flauts, เอกพจน์กรรตุการก flaut, พหูพจน์กรรตุการก flauts)

1. ขลุ่ย; ฟลุต

คำสืบทอด

• อุตซิตา: flaüta
  • → อัสตูเรียส: flauta
  • → กาตาลา: flauta
  • → อิตาลี: flauto (ดูที่นั่นสำหรับคำสืบทอด)
  • → โปรตุเกส: flauta
  • → สเปน: flauta (เฟ๎ลาตา) (ดูที่นั่นสำหรับคำสืบทอด)
• → ฝรั่งเศสเก่า: fleute (ดูที่นั่นสำหรับคำสืบทอด)

อ้างอิง

• James A. H. Murray et al., editors (1884–1928), “Flaut”, in A New English Dictionary on Historical Principles (Oxford English Dictionary), London: Clarendon Press, →OCLC.