genitivo

ภาษาโปรตุเกส

รากศัพท์

ยืมมาจากละตินสมัยเรอแนซ็องส์ cāsus genitīvus (ก̄าซุซ เกฺนีตี̄วุซ, แปลตามตัวอักษรว่า “การกเกี่ยวกับจุดกำเนิดหรือการเกิด”) (สะกดแบบนี้เช่นกัน cāsus genetīvus (ก̄าซุซ เกฺเนตี̄วุซ)), จาก genitus (เกฺนีตุซ), เป็นรูปกริยาขยายกรรมวาจกสมบูรณ์ของ gignō (กฺิกฺโน̄, “ทำให้เกิด”)

การออกเสียง

 

• (บราซิล) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʒe.niˈt͡ʃi.vu/

• (บราซิล) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʒe.niˈt͡ʃi.vu/
  • (บราซิลใต้) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʒe.niˈt͡ʃi.vo/

 

• (โปรตุเกส) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʒɨ.niˈti.vu/

• (โปรตุเกส) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʒɨ.niˈti.vu/
  • (โปรตุเกสเหนือ) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʒɨ.niˈti.bu/ [ʒɨ.niˈti.βu]

• การแบ่งพยางค์: ge‧ni‧ti‧vo

คำนาม

genitivo ช. (พหูพจน์ genitivos)

1. (grammar) การกเจ้าของ

คำคุณศัพท์

genitivo (เพศหญิง genitiva, เพศชายพหูพจน์ genitivos, เพศหญิงพหูพจน์ genitivas, เปรียบเทียบไม่ได้)

1. (ไวยากรณ์) เจ้าของ (การก)