gyaeuj

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *krawꟲ (“หัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาปู้อี jauc

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kʲau˥/
• เลขวรรณยุกต์: gyaeu³
• การแบ่งพยางค์: gyaeuj
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): กฺเยา^ตรี

คำนาม

gyaeuj (สือดิบ 𬼣 หรือ 𱄋 หรือ 𮚷 หรือ 位 หรือ 馗 หรือ 𮛓 หรือ 玖 หรือ 久 หรือ ⿰豆久 หรือ ⿰豆九 หรือ ⿰首久 หรือ ⿰首九 หรือ 九 หรือ 邱 หรือ 㪷 หรือ 苟 หรือ ⿰苟头 หรือ ⿰豆头 หรือ 𭇚 หรือ 𮩠 หรือ 𮩢 หรือ 𭑎 หรือ 柳, อักขรวิธี 1957–1982 gyəuз)

1. หัว (อวัยวะ)
2. ผม (อวัยวะ)
3. ปลาย, ยอด

คำลักษณนาม

gyaeuj (อักขรวิธี 1957–1982 gyəuз)

1. ใช้กับคนทั่วไป