mehfwngz

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

meh (“แม่”) +‎ fwngz (“มือ”)

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /me˧ fɯŋ˧˩/
• เลขวรรณยุกต์: me⁶fwng²
• การแบ่งพยางค์: meh‧fwngz
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): เม^{สามัญ}ฟึง^เอก

คำนาม

mehfwngz (อักขรวิธี 1957–1982 meƅfɯŋƨ)

1. หัวแม่มือ, นิ้วโป้ง