เขา

ภาษาไทย

เขา (เนิน)

เขา (บนหัวสัตว์)

เขา (นก)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เขา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǎo
	ราชบัณฑิตยสภา	khao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaw˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

เขา

1. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น

รากศัพท์ 2

จากภาษาไทดั้งเดิม *qawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์)

คำนาม

เขา

1. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง

ดูเพิ่ม

• นอ

รากศัพท์ 3

คำนาม

เขา

1. ชื่อนกขนาดกลางหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Columbidae ปากสั้นตรงปลายโค้งเล็กน้อย ขนลำตัวสีเทาหรือเทาอมน้ำตาล ขนปีกมีลาย ขาสีชมพู มักอยู่เป็นคู่หรือเป็นฝูง กินเมล็ดพืชบนพื้นดิน ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น เขาใหญ่หรือเขาหลวง [Streptopelia chinensis (Scopoli)] เขาลายเล็ก [Macropygia ruficeps (Temminck)] เขาเขียว [Chalcophaps indica (Linn.)] เขาชวาหรือเขาเล็ก [Geopelia striata (Linn.)]

รากศัพท์ 4

คำสรรพนาม

เขา

1. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3

รากศัพท์ 5

คำนาม

เขา

1. เถาวัลย์

   เครือเขา