ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ขาว"

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
cleanup คำพ้องความ
บรรทัดที่ 15: บรรทัดที่ 15:
# [[โดย]][[ปริยาย]][[หมาย]][[ความ]][[ว่า]] [[แจ่มแจ้ง]], [[สะอาด]][[บริสุทธิ์]], [[ปราศจาก]][[มลทิน]]
# [[โดย]][[ปริยาย]][[หมาย]][[ความ]][[ว่า]] [[แจ่มแจ้ง]], [[สะอาด]][[บริสุทธิ์]], [[ปราศจาก]][[มลทิน]]


==== คำพ้องความหมาย ====
==== คำพ้องความ ====
:''ดูที่ [[อรรถาภิธาน:ขาว]]''
:''ดูที่ [[อรรถาภิธาน:ขาว]]''



รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:59, 13 กรกฎาคม 2563

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ขาว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǎao
ราชบัณฑิตยสภาkhao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaːw˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *xaːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂາວ (ขาว), ภาษาไทลื้อ ᦃᦱᧁ (ฃาว), ภาษาไทดำ ꪄꪱꪫ (ฃาว), ภาษาไทใหญ่ ၶၢဝ် (ขาว), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥝᥴ (ฃ๋าว), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์) หรือ 𑜁𑜨𑜧 (ขอ̂ว์), ภาษาจ้วง kau/hau, ภาษาปู้อี haaul, ภาษาแสก ห่าว

คำนาม

ขาว

  1. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี

คำคุณศัพท์

ขาว (คำอาการนาม ความขาว)

  1. มีสีอย่างสำลี
  2. โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:ขาว
คำตรงข้าม
ดูเพิ่ม
สีในภาษาไทย
     แดง      เขียว      เหลือง      ครีม      ขาว
     เลือดหมู      บานเย็น      น้ำเงินอมเขียว      มะนาว      ชมพู
     คราม      น้ำเงิน      ส้ม      เทา      เม็ดมะปราง
     ดำ      ม่วง      น้ำตาล      ฟ้า      ฟ้าอมเขียว

รากศัพท์ 2

คำนาม

ขาว

  1. เทียนขาว, ชื่อเครื่องยาสมุนไพร