เขา

ภาษาไทย

เขา (เนิน)

เขา (บนหัวสัตว์)

เขา (นก)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เขา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǎo
	ราชบัณฑิตยสภา	khao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaw˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 丘 (MC khjuw); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩮᩢᩣ (เขัา), ภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁ (เฃา), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์)

คำนาม

เขา

1. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น

รากศัพท์ 2

จากภาษาไทดั้งเดิม *qawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩮᩢᩣ (เขัา), ภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁ (เฃา), ภาษาไทใหญ่ ၶဝ် (ขว), ภาษาไทดำ ꪹꪄꪱ (เฃา), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์) หรือ 𑜁𑜨𑜧 (ขอ̂ว์), ภาษาจ้วง gaeu; เทียบภาษาสุ่ย baol และ ggaol, ภาษาต้งใต้ baol, ภาษาไหลดั้งเดิม *ɦəw

คำนาม

เขา

1. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง

ดูเพิ่ม

• นอ

รากศัพท์ 3

คำนาม

เขา

1. ชื่อนกขนาดกลางหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Columbidae ปากสั้นตรงปลายโค้งเล็กน้อย ขนลำตัวสีเทาหรือเทาอมน้ำตาล ขนปีกมีลาย ขาสีชมพู มักอยู่เป็นคู่หรือเป็นฝูง กินเมล็ดพืชบนพื้นดิน ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น เขาใหญ่หรือเขาหลวง [Streptopelia chinensis (Scopoli)] เขาลายเล็ก [Macropygia ruficeps (Temminck)] เขาเขียว [Chalcophaps indica (Linn.)] เขาชวาหรือเขาเล็ก [Geopelia striata (Linn.)]

รากศัพท์ 4

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩮᩢᩣ (เขัา), ภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁ (เฃา), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์)， ภาษาจ้วงใต้ haeu（เขา เค้า กู）

คำสรรพนาม

เขา

1. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3

ดูเพิ่ม

• เค้า

คำแปลภาษาอื่น

คำสรรพนาม

• ทิเบต: ཁོང (โขง)

• อังกฤษ: he (en), she (en)

รากศัพท์ 5

คำนาม

เขา

1. เถาวัลย์

   เครือเขา