ยัญ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาบาลี ยญฺx14px|ญ|baseline|link= (“การบูชา”); เทียบภาษาสันสกฤต यज्ञ (ยชฺญ, “การบูชา”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยัน	[เสียงสมาส] ยัน-ยะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yan	yan-yá-
	ราชบัณฑิตยสภา	yan	yan-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jan˧/(สัมผัส)	/jan˧.ja˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		ยัน ยันต์ ยันตร์

คำนาม

ยัญ, ยัญ-

1. การเซ่น, การบูชา
2. การเซ่นสรวงโดยมีการฆ่าสัตว์หรือคนเป็นเครื่องบูชา เรียกว่า บูชายัญ

ดูเพิ่ม

• ยัญญะ