กรวย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กฺรวย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gruai |
ราชบัณฑิตยสภา | kruai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /krua̯j˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ត្រួយ (ตฺรัวย, “หน่อ; กระทงกรวย”)
คำนาม[แก้ไข]
กรวย
- (เรขาคณิต) รูปตันมีลักษณะฐานกลมและแหลมเรียวไปโดยลำดับ
- ของมีรูปกลม กลวง ยาวเรียวแหลม
- ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลปีบ เป็นต้น หยอดในกรวยใบตอง
- กระทงมีฝาเป็นกรวยครอบ ข้างในใส่หมากหรือเมี่ยงสำหรับถวายพระอุปัชฌาย์และคู่สวดในการบวชนาค เรียกว่า กรวยอุปัชฌาย์ และกรวยคู่สวด
คำประสม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ជ្រួយ (ชฺรัวย, “Casearia sp.”)
คำนาม[แก้ไข]
กรวย
- ชื่อไม้ต้นชนิด Horsfieldia irya (Gaertn.) Warb. ในวงศ์ Myristicaceae ขึ้นตามฝั่งน้ำลำคลอง ใบเป็นมันคล้ายใบจำปี แต่เรียวและนิ่มกว่า ดอกสีเหลือง ผลกลมเป็นพวงคล้ายมะไฟ
- ชื่อไม้พุ่มชนิด Casearia grewiifolia Vent. ในวงศ์ Flacourtiaceae ใบคล้ายชนิดแรกแต่ปลายป้อม มีขนมาก ขอบใบมีจักเล็ก ๆ เชื่อกันว่าเป็นยาสูบแก้ริดสีดวงจมูก
คำพ้องความ[แก้ไข]
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
เทียบภาษาเขมร ពួយ (พัวย, “ขว้าง, พุ่ง (สิ่งที่ยาวและแหลม)”) (ซึ่งเป็นรากของภาษาไทย พวย)
คำกริยา[แก้ไข]
กรวย
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯j
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ภาษาไทย:เรขาคณิต
- หน้าที่ใช้ชื่ออนุกรมวิธาน (species)
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- th:ไม้ต้น
- th:พืช