ครู
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
กร่อนมาจากภาษาสันสกฤต गुरु (คุรุ) หรือภาษาบาลี คุรุ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คฺรู | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kruu |
ราชบัณฑิตยสภา | khru | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰruː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ครู
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คะ-รู | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ká-ruu |
ราชบัณฑิตยสภา | kha-ru | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˦˥.ruː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ครู