ตบ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ตับ, ตั๊บ, ตีบ, ตื้บ, ตูบ, และ ตฺีบ

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ตบ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtòp
ราชบัณฑิตยสภาtop
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/top̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ตบ

  1. ชื่อไม้น้ำในวงศ์ Pontederiaceae มี 2 ชนิด คือ ชนิด Monochoria hastata (L.) Solms ขึ้นตามท้องนาที่แฉะและน้ำนิ่ง ดอกสีน้ำเงิน ยอดอ่อนและดอกกินได้, คำสุภาพเรียกว่า ผักสามหาว, และชนิด Eichhornia crassipes (C. Martius) Solms-Laub. ขึ้นตามลำน้ำทั่วไป ดอกสีม่วงอ่อน เรียกว่า ผักตบชวา

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *tɤpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕົບ (ต็บ), ภาษาคำเมือง ᨲᩫ᩠ᨷ (ต็บ), ภาษาไทใหญ่ တူပ်း (ตู๊ป), ภาษาจ้วง dop หรือ doep

คำกริยา[แก้ไข]

ตบ (คำอาการนาม การตบ)

  1. เอาฝ่ามือหรือของแบนเป็นต้นตีอย่างแรง
    ตบหน้า
    ตบลูกเทนนิส
  2. เอาฝ่ามือแตะเบาด้วยความเอ็นดู
    ตบหัวเด็ก
  3. (ภาษาปาก) หมุนพวงมาลัยอย่างรวดเร็วเพื่อให้รถเปลี่ยนทางวิ่งในทันที
    ถ้าเขาไม่รีบตบซ้ายทันทีมีหวังชนกันแหลก
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • ญัฮกุร: ต็อบ

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

แผลงมาจาก ตก, ตัดมาจาก ตกรางวัล

คำกริยา[แก้ไข]

ตบ (คำอาการนาม การตบ)

  1. (ภาษาปาก) ให้เพื่อตอบแทนความดีความชอบ
    กระทรวงการคลังเสนอ ครม. ตบโบนัสปลัดกระทรวงคนละ 5 แสนบาท
    เขาทำงานดีมาก เจ้านายเลยตบรางวัลให้เป็นพิเศษ

อ้างอิง[แก้ไข]