ทรัพย์
ดูเพิ่ม: ทรัพย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ទ្រវ្យ (ทฺรวฺย), จากภาษาสันสกฤต द्रव्य (ทฺรวฺย); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ទ្រព្យ (ทฺรพฺย)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ซับ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sáp |
ราชบัณฑิตยสภา | sap | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sap̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ซับ |
คำนาม[แก้ไข]
ทรัพย์
- เงินตรา
- ไม่มีทรัพย์ติดตัว
- สมบัติพัสถาน
- เขาเป็นคนมีทรัพย์
- (กฎหมาย) วัตถุมีรูปร่าง
- โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า อาจไม่มีรูปร่างก็ได้
- มีปัญญาเป็นทรัพย์
- อริยทรัพย์
คำสืบทอด[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/ap̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ทร ออกเสียง ซ
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ภาษาไทย:กฎหมาย