ฝ่าฝืน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ฝ่า (“กล้าผ่าน”) + ฝืน (“ขัด, ไม่ทำตาม”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ฝ่า-ฝืน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fàa-fʉ̌ʉn |
ราชบัณฑิตยสภา | fa-fuen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faː˨˩.fɯːn˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ฝ่าฝืน (คำอาการนาม การฝ่าฝืน)