ร่าง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁ᩵ᩣ᩠ᨦ (ร่าง), ภาษาลาว ຮ່າງ (ฮ่าง), ภาษาไทลื้อ ᦣᦱᧂᧈ (ฮ่าง), ภาษาไทใหญ่ ႁၢင်ႈ (ห้าง), ภาษาอาหม 𑜍𑜂𑜫 (รง์); เทียบภาษาจีนเก่า 狀 (OC *zraŋs)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ร่าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | râang |
| ราชบัณฑิตยสภา | rang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ร่าง
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ร่างกาย
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ร่าง (คำอาการนาม การร่าง)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ร่าง
- ที่ทำรูปโครงขึ้นเพื่อลอก คัด หรือแต่งเป็นต้นในภายหลัง
- ฉบับร่าง
- ต้นร่าง
- ภาพร่าง
- โครงร่าง