ลิขิต

ภาษาไทย[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लिखित (ลิขิต, “เอกสารที่เขียน; การเขียน; ที่เขียนไว้”) หรือ ภาษาบาลี ลิขิต (“idem”)

การแบ่งพยางค์		ลิ-ขิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lí-kìt
	ราชบัณฑิตยสภา	li-khit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/li˦˥.kʰit̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ลิขิต

ลิขิต (คำอาการนาม การลิขิต)