สับ

ดูเพิ่ม: ส.บ., สบ, สบู่, สิบ, สิ๋บ, สืบ, สุบ, สุ๋บ, และ สูบ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàp
	ราชบัณฑิตยสภา	sap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sap̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศัพท์ สรรพ สัพ

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠ᨷ (สับ), ภาษาลาว ສັບ (สับ), ภาษาไทใหญ่ သပ်း (สั๊ป), ภาษาจ้วง saep (สับ, “หั่นเป็นท่อนๆ”)

คำกริยา

สับ (คำอาการนาม การสับ)

1. เอาของมีคมเช่นมีดหรือขวานฟันลงไปโดยแรงหรือซอยถี่ ๆ

   สับกระดูกหมู

   สับมะละกอ

2. กิริยาที่เอาสิ่งมีปลายงอนหรือปลายแหลมเจาะลงไป

   เอาขอสับช้าง

3. เอาสิ่งที่เป็นขอเกี่ยวเข้าไว้

   สับขอหน้าต่าง

4. (ในเชิงเปรียบเทียบ) อาการที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   สับด้วยสันมือ

   ถูกโขกถูกสับ

5. ทำเชือกให้เข้าเกลียวตั้งแต่ 3 เกลียวขึ้นไปให้เขม็งแน่น เรียกว่า สับเชือก
6. เปลี่ยนแทนที่กัน

   วางของสับที่

   ใส่รองเท้าสับข้าง

   เต้นรำสับคู่

   สับตัวจำเลย

7. (ภาษาปาก, สแลง) ตำหนิ, ด่า

คำสืบทอด

• → ญัฮกุร: ซับ

คำพ้องความ

• (เปลี่ยนแทนที่): สลับ

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

สับ

1. (โบราณ) สรรพ
2. (โบราณ) ถ้วน, พอดี

   ห้าสองหนเป็นสิบสับ

   (มูลบทบรรพกิจ)

คำกริยาวิเศษณ์

สับ

1. (โบราณ) สรรพ